odge Charger był odpowiedzią Dodge’a na nową modę samochodów z nadwoziem typu fastback zapoczątkowaną przez Forda Mustanga i Plymouth’a Barracudę. Bazą Charger’a był średniej wielkości Dodge Coronet. Pierwszy model zjechał z taśm produkcyjnych w 1966 roku. Szybko stał się bestsellerem dzięki nietypowej stylistyce nadwozia przewidzianej na rok 1968. Dodge zdecydował się aby jego nowe dziecko było ‘napakowane’ od urodzenia i montował klasyczne V8 poczynając od 318-stki kończąc na niesamowitym 426’ HEMI. Produkcję modelu Charger zakończono w 1974. Jest to samochód, który trwale zapisał się w historii muscle cars oraz historii nielegalnych wyścigów ulicznych razem z Plymouth’em Cudą.

Charger z 1969 różnił się trochę od poprzednich modeli. Dodge wypuścił na rynek dwie limitowane wersje Chargera między innymi by skuteczniej rywalizować w zawodach NASCAR. Pierwszą z nich był Charger 500. Był to model z ’68 z tym, że miał poprawioną aerodynamikę. Cechą charakterystyczną był symetrycznie podzielony grill. Tylne światła były głęboko osadzone. 500-tka odniosła sukcesy wyścigowe. Inżynierowie Dodge’a stwierdzili, że stać ich na więcej i zabrali swoje „dziecko” do tunelu aerodynamicznego. Wynikiem prac był jeden z bardziej kontrowersyjnych modeli muscle cars – Dodge Charger Daytona. Wyróżniał się 18 calowym stożkowym przedłużeniem z przodu oraz dużym spojlerem z tyłu. Dodano także poziomy stabilizator tylnej osi. Słynny kierowca Buddy Baker ścigający się z nr 6 w NASCA-rze jako pierwszy w historii przełamał magiczną barierę 300 km/h (dokładnie 302) Daytoną. Za cenę 4000$ Daytona był oferowany z silnikami 400' oraz 426' HEMI. Sprzedano także kilka sztuk z silnikiem 503 koni.

    Produkcja: 20,057 sztuk

        Silniki:
        318' V8, 230 KM
        426' HEMI, 425 KM przy 5000 rpm, 490 Nm przy 4000 rpm
        440' V8, 375 KM przy 4600 rpm, 480 Nm przy 3200 rpm


Charger z 1969 Roku


Charger z 2006 Roku